En mocht hier niet de leegte zijn die ons verbindt,
waartoe dan dienen deze deuren, deze muren
waartussen wij verblijven, drinken, samen dansen ?
En mocht hier niet de stilte zijn die ons verbindt
waarin ons spreken ruimte vindt, hoe kunnen wij
elkaar begrijpen ? En mocht hier niet de weerklank
zijn die ons verbindt, die wij ontvangen waarheen
dan dragen onze zinnen ? En mocht hier niet jouw
lichaam zijn dat met het mijne zich verbindt, dat
samenvloeit in deze stroom hoe kunnen wij dan
voortbewegen ? Het is de schakel die de ketting maakt
het stilstaan dat beweging brengt het woord dat tot
geboorte leidt. Want mocht het niet de liefde zijn
die ons verbindt wat is het dan ?
> zie ook: Gezongen versie (2015) en lange versie ( November 2017)
Boutman 
Een prachtig gedicht, ik heb nog een duoblog, mag ik je gedicht met mijn foto daarop plaatsen? ik ben daar saartje.
http://samen-onderweg.skynetblogs.be/
Wonderlijk toch hoe internet steeds opnieuw mensen samen brengt.
Ik zet je website op mijn linken pagina zodat die niet in de grote webwereld verdwijnt!
lieve groet,
ank – anne – saartje
kies maar.
Hoj Anne, dankjewel! En geen probleem met delen, want: gedeelde schoonheid maakt verbinding sterker! Ik ‘link’ terug 😉
Er zijn veel werken te mooi om níet te delen.
http://samen-onderweg.skynetblogs.be/archive/2012/01/24/verbindingen.html
Dank voor plaatsen van de link,
Lieve groet,
Mooi om te zien hoe woord en beeld elkaar kunnen aanvullen, mijn gedicht voetl zich thuis bij jouw verbinding!
Dank je !