Dag: 25 april 2011

Er is een wereld die ontwaakt
en toch blijven de blinden voor
de ramen, een schijn van zon die
enkel straalt voor nieuwe ogen,
ze staan geplant in tuinen van
de hoop, ze groeien, bloeien nu
onstuitbaar in een wereld die
ontwaakt, en toch blijven de
blinden voor de ramen, het straalt,
het spettert en het schaterlacht,
onstuitbaar is dit openvouwen,
als een waterlelie die drievoudig
naar de oppervlakte reikt, en
reikt en nog blijft reiken, zelfs
als de regen telkens weer gordijnen
stapelt en haar hoger noodt, er
is een wereld die ontwaakt als
ogen sluiten en het Hart zich
opent, er is een wereld die als
jubilaris wordt ontvangen door
de open armen van een nieuwe
dageraad en toch blijven de blinden
voor de ramen, wie wil bewonen,
binnentreden zal pas na vervellen
de druppels kunnen tellen die daar op
het gras in schijn van zon als
diamanten voor het grijpen liggen,
er is een wereld die ontwaakt, die
uitnodigt tot binnentreden, en die
de schijn van zonneschijn nog
overtreft, die lang nadat de ogen
zijn gesloten nog de Heraut blijft
van de Liefde die zich openbaart
in een wereld die ontwaakt en met
de blinden voor de ramen.