Opnieuw Verbinden

Geplaatst op september 14, 2016| Een reactie plaatsen

Goede vriend Bert Evens, muzikant, zanger, dichter, leraar en nog zoveel meer herwerkte mijn gedicht “Verbinding” tot een prachtig lied, ik maakte er dit filmpje mee met beelden van onze reis samen over de jaren heen. Bestelgegevens voor de hele CD “Vér Verbonden” zie onderaan. Berts dochter Luske speelt op enkele nummers mee als harpiste, hemelse klanken! Een must voor wie tot rust wil komen!

OPNIEUW VERBINDEN
En mocht hier niet de weerklank zijn die ons verbindt,
waartoe dan dienen  deze deuren, deze muren,
waartussen wij verblijven, drinken, samen dansen,
en mocht hier niet de resonantie zijn?

Het is de ruimte die ons ademen doet,
het geven dat ontvangen wekt,
jouw blik die tot begrip leidt,
want mocht het niet aandacht zijn die ons verbindt,
hoe kan het dan anders?

En mocht hier niet de stilte zijn die ons verbindt,
waarin ons spreken ruimte vindt,
en mocht hier niet de stilte zijn die ons verbindt
hoe zouden wij elkaar anders begrijpen?

Het is de schakel die de ketting maakt,
het stilstaan dat beweging brengt,
het woord dat tot geboorte leidt,
want mocht het niet aandacht zijn die ons verbindt,
hoe kan het anders?

En mocht hier niet jouw verhaal zijn dat mij omringt,
waarin elk moment opnieuw begint,
en mocht hier niet jouw verhaal zijn dat mij omringt,
hoe zouden wij elkaar anders doordringen?

Het is het luisteren dat ons zingen doet
van elke dag een nieuw begin,
dat ons weer verder doet gaan…
want mocht het niet aandacht zijn die ons verbindt,
hoe kan het dan anders?

En mocht hier niet de weerklank zijn die ons verbindt,
waartoe dan dienen deze deuren, deze muren,
waartussen wij verblijven, drinken, samen dansen,
en mocht hier niet de resonantie zijn…
en mocht hier niet jouw verhaal zijn…
en mocht hier niet aandacht zijn…

Muziek, zang, productie: Bert Evens
Additional Vocals: Marie-Joëlle van der Burgt
Tekst/lyrics: Bout Vercnocke

CD “-Vér Verbonden-, een muzikale reis via meditatieve liederen en bezinnende poëzie…” bestellen (17€ + verzendkosten) kan via: http://www.freedomoftheheart.net/ of bert.evens37@gmail.com, of gewoon door mij een seintje te geven, dan breng ik het voor jou in orde > stuur mij dan een pm😉

Deze video door: Boutman https://boutmanblog.com/

Een reactie plaatsen

Geplaatst in Alle Poëzie, Gebeden, hoop, Liefde, Meditations, Music, Mystiek

Tags: , , , , ,

Walvismuziek – Het Groot Verlof, Leuven

Geplaatst op augustus 9, 2016| Een reactie plaatsen

WALVIS in woord en beeld. “Walvismuziek” voorgedragen als een Jonas in het decor van de prachtige muurschildering van zoon Wide (in het kader van Het Groot Verlof – Half Oogst ART 2016, Leuven ).

Een walvis heeft de school verlaten,
de regen kleurt de hemel groen
en tussen wolken drijft verlangen
dat nog een droom wil vinden.
Ik heb een bloem gezocht,
ik heb ze niet gevonden,
dacht aan een bloem en dacht aan jou,
ik heb je niet gevonden.
Uit alle wonden heb ik duisternis
verwijderd, uit alle kloven heb ik
de diepte opgevist om slechts
languit te liggen en opnieuw te dalen,
uit alle putten dronk ik van de bodem.
Ik heb een bloem gezocht,
ik heb ze niet gevonden,
dacht aan een bloem, dacht dan aan jou,
en toch heb ik je niet gevonden.
De wind waait over golven,
stuwt hen op totdat ze breken
op het strand en er een afdruk achter-
laten die al meteen wordt schoon-
geveegd terwijl de meeuwen huiveren.
Wat op het water drijft is wat verloren
werd, wat ooit geboren nooit een haven
heeft gevonden, zoals een bloem en jij,
een aangespoeld verlangen dat ooit
nog tussen wolken dreef, nu enkel door
de wind in schuim wordt weggewaaid.
Hoor nu hoe over alle heuvelruggen
de nacht langzaam een deken spreidt,
een zachte rimpeling, ogen en handen
toegedekt, verstilde lippen zuchten
naar wolken om een droom te vinden.
Ik heb een bloem gezocht,
ik heb ze niet gevonden,
dacht aan een bloem en dan aan jou,
en toen ik je dan vond werd het windstil,
een walvis heeft de school verlaten
en regen kleurt de hemel groen.

Een reactie plaatsen

Geplaatst in Alle Poëzie, verlangen

Tags: , , , , , ,

Motherland – Peace and Freedom Tribute Poem

Geplaatst op maart 27, 2016| Een reactie plaatsen

(For all who embrace freedom in a peaceful way)

For each who talks,
for each who walks,
for each there is a beach,
for each to print a footstep here,
for each to share a tear

For each and every one of us
for each a Womb to meet
for each and every one of us
in each our Hearts will beat

For each who fights,
for each who writes,
for each there is a hand,
for each who weeps,
for each who sleeps,
for each there is a land

For each and every one of us
for each here shed a tear
for each and every one of us
for each this Sea shall hear

For each who falls,
for each who calls,
for each there is a Tomb,
for each who strays,
for each who prays,
for each there is a Womb

For each and every one of us
for each our sins we’ll give
for each and every one of us
for each She shall forgive

For each who grieves,
for each who leaves,
for each there is a Home,
for each who craves,
for each the waves
shall offer silent praise

For each and every one of us
for each here shed a tear
for each and every one of us
for each this Sea shall hear

For each who bled,
the waves turned red,
they colored their embrace,
their lips became
a silent blame,
for each and every face

For each and every one of them,
for each we will remain
for each and every one of them
Love’s witness of their pain

For each who cries,
for each who dies,
for each there is a wave,
for each who breathes
and suffocates
the Motherland awaits

For each and every one of us,
for each beginnings near,
for each and every one of us
for each then be them dear

And gently then,
and gently then,
as Heart’s beat fades away,
for each who sings,
for each Sea brings,
the wave to Soul’s D-day

For each and every one of us
for each here we shall pray
for each and every one of us
for each this Sea shall stay

From each who falls,
from each who calls,
from each She asks belief,
for each who strays,
for each who prays,
for each shall be relief

For each and every one of us
for each these waves will be
for each and every one of us
Her Womb Eternity

Een reactie plaatsen

Geplaatst in All Poetry, Death, Love, Meditations, Video, War

Tags: , , , , ,

Bruidsnacht / Bridal Night

Geplaatst op maart 28, 2015| Een reactie plaatsen

Ballad written by my father, performed live by the Flemish folk band “Laïs” 2014. With lyrics and English subtitles.

Bridal Night

Then to the dune she’s gone
Her wedding dress put on
Waves they go to and fro
Stars ready glow

Lonesome in deaden deep
Her tune wakes him from sleep
Waves they go to and fro
Darken the tide

From sea he came to land
He took her by the hand
Waves they go to and fro
Stars ready glow

Darken dune, Darken dune
Bright stars all ready glow
They rest eternally
bound they flow

And there in fragrant green
Became his Bridal Queen
Waves they go to and fro
Darken the tide

He made her company
Back to the flaming sea
Waves they go to and fro
Stars ready glow

Darken dune, Darken dune
right stars all ready glow
They rest eternally
Mm mm.. bound they flow  (x2)

Bruidsnacht

Zij is naar ’t duin gegaan
Haar bruidskleed had zij aan
Baren gaan heen en weer
Sterren staan klaar

Eenzaam in doods gebied
Ontwaakt hij en hoort haar lied
Baren gaan heen en weer
Donker is ’t tij

Hij kwam uit zee naar ’t strand
Hij nam haar bij de hand
Baren gaan heen en weer
Sterren staan klaar

Donker duin, Donker duin
Sterren staan helder klaar
Zij rusten eeuwig… Bij elkaar

Toen in dat geurend kruid
Werd zij ’n gekroonde bruid
Baren gaan heen en weer
Donker is ’t tij

Hij nam haar met zich mee
Terug naar de brandende zee
Baren gaan heen en weer
Sterren staan klaar

Donker duin, Donker duin
Sterren staan helder klaar
Zij rusten eeuwig
Mm mm… Bij elkaar (x2)

Nederlandse tekst: Ferdinand Vercnocke
Paintings/Schilderijen: Ferdinand Vercnocke
English translation: Rombout Vercnocke

My father in his “Sanctuary”:

Ferdinand

 

 

Een reactie plaatsen

Geplaatst in All Poetry, Alle Poëzie, Ferdinand Vercnocke, Liefde, Love, Music, Mysticism

Tags: , , , , , , , , , , , , , ,

RIP Mother “A life in pictures” 1919 – 2015

Geplaatst op maart 23, 2015| 6 reacties

6 reacties

Geplaatst in All Poetry, Ave Maria, Coincidences, Death, Ferdinand Vercnocke, Love, Mysticism, Simone Vercnocke-Wolfs

Tags: , , ,

Gelukswegen

Geplaatst op september 25, 2016| Een reactie plaatsen

Heart and Soul

En heb je al geteld hoeveel er wegen zijn
die leiden naar geluk?

En heb je al geteld hoeveel er wegen zijn
die je bezingen kan voor je de notenbalken
van dit levenswerk kan componeren?

En heb je al geteld hoeveel ik hou van jou,
hoeveel ik je vertrouw,
hoevele malen ik je zeggen wou: “ik zie je graag”
en zei: “liefste, laten we aan tafel gaan”?

O, heb je al geteld liefste hoevele huizen
ik bewoonde en geen enkel vond
waarin het wonen zo gezellig, zo ontroerend,
zo eenvoudig was als dat van jou?

En heb ik al geteld hoevele malen ik
jouw ogen zag en daarin de brieven las
die je me schreef, die je me dagelijks schrijft
en waarin je telkens weer dezelfde zin herhaalt,
geschreven in dat handschrift dat enkel ik
ontcijferen kan?

O,
te weten dat je bij me bent,
dat je in me bent,
dat ik zo overloop van jou,
wat heeft dat overlopen nog voor zin,
want telkens als ik tel
kom ik weer bij hetzelfde uit:
er zijn drie wegen,
drie wegens slechts:
één weg die leidt naar jou
en één naar mij,
maar de mooiste weg liefste,
de mooiste weg is die
waarop ik nu in blijdschap wandel,
het is de weg van jou en mij

(foto: Sterrennevels “Hart & Ziel” ~ zie: https://nl.wikipedia.org/wiki/Zielnevel)

(voor de huwelijksverjaardag van J. & M., Kortenberg, 2010)

Een reactie plaatsen

Geplaatst in Alle Poëzie, Liefde, Gebeden, hoop, verlangen

Tags: , , , , , , ,

Gesprek te Emmaüs

Geplaatst op september 17, 2016| Een reactie plaatsen

Kristos1

En ik herkende Hem bij ’t breken van het brood
en aan de heerlijkheid van zijn gewijde zwijgen..
En ik moest zonder spraak in liefde nader neigen,
kussen de reine hand nog van zijn wonden rood.

– Hij lachte lief en zacht, begreep mijn schuwen nood;
zijn handen trilden en ‘k zag zijn boezem smartlijk hijgen.

“Here gij hebt den mens uw milde wet gebracht,
toch ziet gij in zijn blik de kimmen rood ontstoken,
uw broze heiligdom tot wankel puin gebroken,
en hoort de bangen hoorn lam huilen door den nacht.”

– “Ik sprak en spijsde hen – zo is der liefde macht:
ik sprak van liefde, ach! Ik heb vergeefs gesproken”

-“Here wij zijn belust op buit en eigenbaat:
uw reedlijk evenbeeld verzaakt zijn kalme rede;
de mens beloert den mens naar duistere dieren-zede,
hij looft uw liefde en heult in heimelijken haat.”

– “Ik werd gegeseld, ach! bespuwd in mijn gelaat.
o Kruis op Golgotha!.. Ik heb vergeefs geleden.”

Ferdinand Vercnocke, 25/01/1947, Merksplas, Cel 231
afbeelding: “Kristos”, Ferdinand Vercnocke, olie op doek, 100x80cm

 

Een reactie plaatsen

Geplaatst in Afscheid, Alle Poëzie, Ferdinand Vercnocke, Gebeden, hoop, Liefde, Meditations, Mystiek, Pijn

Tags: , , , ,

Askoy II Jacques Brel 2016

Geplaatst op september 12, 2016| Een reactie plaatsen

Bezoek & rondleiding aan de boot van Jacques Brel, de “Askoy II” te Zeebrugge. Inkijk in het restauratieproces door de broers Wittevrongel (zeilmakers), een echt huzarenstukje. Dit unieke verhaal begon velen jaren geleden in de zeilmakerswinkel van de broers waar Brel, incognito, zeilen bestelde voor zijn pas aangekochte boot om daarna op wereldreis te vertrekken. De restauratie  is nu halfweg.

Alle info & historiek over dit project zie: http://www.askoyii.be/index.htm

(ps: word “steunend lid”, en je kan meevaren op één van de eerste reizen!)

Hieronder de tekst van het lied “La Cathédrale” van Brel, daarna de tekst van het gedicht “Feniks” dat ik voorlees in het vooronder van de Askoy II

LA CATHÉDRALE  ~ Jacques Brel

Prenez une cathédrale
Et offrez-lui quelques mâts
Un beaupré, de vastes cales
Des haubans et hale-bas
Prenez une cathédrale
Haute en ciel et large au ventre
Une cathédrale à tendre
De clinfoc et de grand-voiles
Prenez une cathédrale
De Picardie ou de Flandre
Une cathédrale à vendre
Par des prêtres sans étoile
Cette cathédrale en pierre
Qui sera débondieurisée
Traînez-la à travers prés
Jusqu’où vient fleurir la mer
Hissez la toile en riant
Et filez sur l’Angleterre

L’Angleterre est douce à voir
Du haut d’une cathédrale
Même si le thé fait pleuvoir
Quelque ennui sur les escales
Les Cornouailles sont à prendre
Quand elles accouchent du jour
Et qu’on flotte entre tendre
Entre le tendre et l’amour
Prenez une cathédrale
Et offrez-lui quelques mâts
Un beaupré, de vastes cales
Mais ne vous réveillez pas
Filez toutes voiles dehors
Et ho hisse les matelots
À chasser les cachalots
Qui vous mèneront aux Açores
Puis Madère avec ses filles
Canarianes et l’océan
Qui vous poussera en riant
En riant jusqu’aux Antilles
Prenez une cathédrale
Hissez le petit pavois
Et faites chanter les voiles
Mais ne vous réveillez pas

Putain, les Antilles sont belles
Elles vous croquent sous la dent
On se coucherait bien sur elles
Mais repartez de l’avant
Car toutes cloches en branle-bas
Votre cathédrale se voile
Transpercera le canal
Le canal de Panama
Prenez une cathédrale
De Picardie ou d’Artois
Partez cueillir les étoiles
Mais ne vous réveillez pas

Et voici le Pacifique
Longue houle qui roule au vent
Et ronronne sa musique
Jusqu’aux îles droit devant
Puis que l’on vous veuille absoudre
Si là-bas bien plus qu’ailleurs
Vous tentez de vous dissoudre
Entre les fleurs et les fleurs
Prenez une cathédrale
Hissez le petit pavois
Et faites chanter les voiles
Mais ne vous réveillez pas
Prenez une cathédrale
De Picardie ou d’Artois
Partez pêcher les étoiles
Mais ne vous réveillez pas
Cette cathédrale est en pierre
Traînez-la à travers bois
Jusqu’où vient fleurir la mer
Mais ne vous réveillez pas
Mais ne vous réveillez pas

FENIKS

Kijk naar buiten, je gelooft niet wat je ziet.
Op het gras tussen de klokjes staat een feniks
en hij kijkt naar jou.
In de verste verte is er geen vuur te bespeuren,
maar je proeft het branden van je hart.
Als een verloren vuurtoren knippert zijn ene oog naar jou,
hij hangt tussen de halmen,
wenkt met een verhaal waaraan geen weerstaan helpt.
Kijk naar buiten en je gelooft niet wat je ziet.
Voor verre wolken hangt een feniks
en hij brengt het vuur naar jou.
Woord voor woord branden zijn tranen
even zoveel diamanten,
hij hangt ze als een parelnet over je schouders
dat je verwelkomt in dit paradijs op aarde.
Kijk,
kijk naar buiten en je gelooft niet wat je ziet.
Eén oogwenk en hij vliegt weer op,
verdwijnt en laat je achter met zijn vuren mantel
waarvan je nu het branden voelt.
O feniks, lieve boodschapper
die parels strooit als hemels manna,
waar ben je nu?
Ik word verteerd,
ik kijk naar buiten en ik zie de druppels op de halmen
en daarin weerspiegeld zie ik
jou.

 

 

Een reactie plaatsen

Geplaatst in Alle Poëzie, Liefde, Mystiek, Video, Vruchtwaterwoorden

Tags: , , , ,

Lazarus @ Tyne Cot Cemetery Passendale

Geplaatst op augustus 31, 2016| Een reactie plaatsen

 

Vier dagen en vier nachten
lag ik in ’t gesloten graf,
toen hoorde ik mijn naam, gesproken
met onzeggelijk gezag;
en ik ontwaakte, en het was dag,
verblindend helder aangebroken.
Ik rukte de zweetdoek af,
keek ontsteld naar boven:
de steen was weggeschoven,
en ‘k zag de grote verbaasde ogen
van mijn zusters, en,
liefderijk neergebogen,
mijn verheven Vriend, die weende
toen ik klam en mat,
tastend naar buiten trad.

Zij gaven mij brood en wijn, en meenden
dat ik nu wel heel mijn beleven
onthullen zou, en dood en leven
(het schrikbarend geheim) meteen
ontraadselen. Etend zag ik voor mij heen:
daarover te spreken was niemand gegeven,
ook niet een dode. Dit kon ik getuigen:
goud noch aanzien gelden daar beneden,
maar wat men levend heeft geleden,
wat men bemint. Niet het vrome buigen
is van gewicht, niet praal en schijn,
maar de barmhartigheid, de pijn
die gij hebt gestild, de getrooste nood,
het gedeelde brood.

Geven uit jonste, de reine daad,
dat kennen weinigen, hoon en smaad
zijn hun deel, ten allen tijde –
maar ’t hart alleen, niet het gelaat
hoedt u voor de nacht, en ’t lijden.

Zij wachtten, hakend naar meer,
maar ik at zwijgend voort;
en de goede, gezegende Heer
beaamde zonder woord.

Ferdinand Vercnocke

(video still: “Kristos”, Ferdinand Vercnocke, olie op doek 100x80cm)

Kristos1

 

Een reactie plaatsen

Geplaatst in Alle Poëzie, Ferdinand Vercnocke, Gebeden, hoop, Mystiek, Pijn

Tags: , , ,