Posted on

On Hope, Love & Light

I cannot be but grateful for the Love
so poured abundantly into my Soul,
the way you keep on pouring
is as boundless as the Sea,
even when darkness is surrounding me,
still you keep pouring,
even when I’m at a loss for words
your Silence is a beacon,
I can rest assured,
O yes,
I cannot be but grateful
for the Love so poured abundantly
into my Soul,
when storms are roaring,
when on my way all doors are closing,
when nowhere is a refuge to be found,
my little lamp consumed,
and to the rim my cup is filled,
still you keep pouring,
O yes,
I cannot be but grateful for the Love
You poor abundantly into my Soul.

Categorie

Posted on

Bridal Night ~ Bruidsnacht

This is a beautiful ballad, performed live in 2014 by the famous Flemish folk group Laïs. They sing in Dutch and composed the song using a poem by my father Ferdinand Vercnocke (1906-1989), painter and poet of the sea. With Dutch lyrics and English subtitles included! I translated the Dutch lyrics in a way they fit to the music, so you can sing along if you like.  It’s not so easy to make a translation that both matches the original lyrics & music, but I tried. Enjoy!

Bruidsnacht                                             Bridal Night

Zij is naar ’t duin gegaan                  And to the dune she’s gone
Haar bruidskleed had zij aan          Her bridal dress put on
Baren gaan heen en weer               Waves they go to and fro
Sterren staan klaar                             Stars ready glow

Eenzaam in doods gebied               Lonesome in deaden deep
Ontwaakt hij en hoort haar lied    Her tune wakes him from sleep
Baren gaan heen en weer               Waves they go to and fro
Donker is ’t tij                                         Darken the tide

Hij kwam uit zee naar ’t strand      From sea he came to land
Hij nam haar bij de hand                   He took her by the hand
Baren gaan heen en weer               Waves they go to and fro
Sterren staan klaar                             Stars ready glow

Donker duin                                            Darken dune
Donker duin                                            Darken dune
Sterren staan helder klaar              Bright stars all ready glow
Zij rusten eeuwig                                 They rest eternally
Bij elkaar                                                  Bound they flow

Toen in dat geurend kruid               And there in fragrant green
Werd zijn gekroonde bruid             Became  his Bridal Queen
Baren gaan heen en weer               Waves they go to and fro
Donker is ’t tij                                         Darken the tide

Hij nam haar met zich mee             He made her company
Terug naar de brandende zee       Back to the flaming sea
Baren gaan heen en weer               Waves they go to and fro
Sterren staan klaar                             Stars ready glow

Donker duin                                            Darken dune
Donker duin                                            Darken dune
Sterren staan helder klaar              Bright stars all ready glow
Zij rusten eeuwig                                 They rest eternally
Mm mm… Bij elkaar                            Mm mm.. bound they flow

Donker duin                                            Darken dune
Donker duin                                            Darken dune
Sterren staan helder klaar              Bright stars all ready glow
Zij rusten eeuwig                                 They rest eternally
Mm mm… Bij elkaar                            Mm mm.. bound they flow

Compostion: Laïs
Dutch lyrics: by my father Ferdinand Vercnocke (1906-1989) 

Original poem (drawings by my father):

img_00022f

picture below: my Father in his “sanctuary” 😉

Ferdinand

Posted on

Raratonga

Konden wij reizen, gij en ik,
o geliefde mijn,
verre van nood en pijn,
op een broos getuigde brik
of een blanke brigantijn,
dan zouden wij saam, wij beiden,
de bevende zeilen spreiden
en stevenen, vredig en vrij,
de deemstering voorbij.

Aan een morgenlijke kust
zouden wij ’t anker haken,
en zalig ontwaken
smarten onbewust.

Louter azuur en zon-verloomd,
een blauw blazoen met goud doorboomd
glanst hier de zee: de aarde
met ooft en sappen mild,
bloeit welig wild,
in rood-koralen gaarde
praalt de bedaarde
rijk geschubde vis.
De nachten geuren bloemenfris.

Maar ach, wat zou geliefde mijn,
zonder nood, zonder pijn,
onze liefde zijn?

(Tekening + gedicht + aquarel 35/27cm door Ferdinand Vercnocke, 1946)