De lezing van de andere hoofdstukken uit het Evangelie volgens Marcus kan je hier beluisteren.
Wereldzee
(voor Merel en Liselotte)
Vingers worden door de wind
gekromd,
vleugels van verlangen
waaien over,
en twee over twee
dansen de schaduwen
op de tonen van een
afscheidslied,
enkele wandelaars
sporen verder
het is een tafereel
in een zonbeschenen land
waar het vertoeven is
tussen de lotgenoten
van het ogenblik en
zij reist verder
ze rolt van hier naar daar
tussen twee ijkpunten
die op de landkaart
van dit welbevinden
achteloos en zonder nadenken
het speelveld bakenen
waarin de wind
verdeelt en heerst
twee over twee
zo is het wandelen
hier ingekapseld
als boeien
drijvend op
een wereldzee.
(cafetaria De Plas van Rotselaar, zaterdag 5 februari 2022, 14:14 > 14:25). Merel en Liselotte zitten op een aanlegsteigertje aan het meer, midden van het beeld in de verte, nauwelijks te onderscheiden).
Dit delen:
On Hope, Love & Light
I cannot be but grateful for the Love
so poured abundantly into my Soul,
the way you keep on pouring
is as boundless as the Sea,
even when darkness is surrounding me,
still you keep pouring,
even when I’m at a loss for words
your Silence is a beacon,
I can rest assured,
O yes,
I cannot be but grateful
for the Love so poured abundantly
into my Soul,
when storms are roaring,
when on my way all doors are closing,
when nowhere is a refuge to be found,
my little lamp consumed,
and to the rim my cup is filled,
still you keep pouring,
O yes,
I cannot be but grateful for the Love
You poor abundantly into my Soul.
Categorie
Dit delen:
Adagio Sostenuto
#AdagioSostenuto (even geduld: de langzame “zwarte” intro is bedoeld) Soms kan “een weinig” meer dan voldoende zijn. Even verpozen in de herfst en vertoeven met Rachmaninoff op de bank van Fleur (2002-2017). Er gebeurt zo goed als niets, net daarom meer dan voldoende: “Als de ziele luistert / spreekt het al een taal dat leeft, / ’t lijzigste gefluister / ook een taal en teken heeft…”, Gezelle. (Het leidmotief van dit adagio werd in 1975 opgepikt door Eric Carmen voor zijn wereldhit “All by Myself”)
Als de ziele luistert
spreekt het al een taal dat leeft,
’t lijzigste gefluister
ook een taal en teken heeft:
blaren van de bomen
kouten met malkaar gezwind,
baren in de stromen
klappen luide en welgezind,
wind en wee en wolken,
wegelen van Gods heiligen voet,
talen en vertolken
’t diep gedoken Woord zo zoet…
als de ziele luistert!
(Guido Gezelle, 1859)
Dit delen:
Bron
Toen ik het water zag wist
ik geen blijf met de tranen
die maar bleven stromen,
een rivier naast de rivier,
alsof een nieuwe bron zomaar ontsprong,
verdriet dat lang in diepe kloven,
krochten en gewelven kronkelde
alsof het water dacht te zijn,
maar toen het plots naast de rivier
dan eindelijk tevoorschijn kwam
bleek het de adem van het leven zelf te zijn,
dat wonderbaarlijk altijd durend kloppen
van een dooraderend bestaan,
zonder begin en zonder einde,
dit weten en dit water samen
zorgen voor een nooit vergeten.
Lourdes, Pizzeria Da Marco, 19-02-2010, 20u30
ps: de bewuste “veer” waarvan sprake in het filmpje valt op 01:23 (!), kijk aandachtig in de rechterbenedenhoek van de video!
Boutman 