Categorie: hoop

Geplaatst op

Wereldzee

(voor Merel en Liselotte)

Vingers worden door de wind
gekromd,
vleugels van verlangen
waaien over,
en twee over twee
dansen de schaduwen
op de tonen van een
afscheidslied,
enkele wandelaars
sporen verder
het is een tafereel
in een zonbeschenen land
waar het vertoeven is
tussen de lotgenoten
van het ogenblik en
zij reist verder
ze rolt van hier naar daar
tussen twee ijkpunten
die op de landkaart
van dit welbevinden
achteloos en zonder nadenken
het speelveld bakenen
waarin de wind
verdeelt en heerst
twee over twee
zo is het wandelen
hier ingekapseld
als boeien
drijvend op
een wereldzee.

(cafetaria De Plas van Rotselaar, zaterdag 5 februari 2022, 14:14 > 14:25). Merel en Liselotte zitten op een aanlegsteigertje aan het meer, midden van het beeld in de verte, nauwelijks te onderscheiden).

 

Geplaatst op

On Hope, Love & Light

I cannot be but grateful for the Love
so poured abundantly into my Soul,
the way you keep on pouring
is as boundless as the Sea,
even when darkness is surrounding me,
still you keep pouring,
even when I’m at a loss for words
your Silence is a beacon,
I can rest assured,
O yes,
I cannot be but grateful
for the Love so poured abundantly
into my Soul,
when storms are roaring,
when on my way all doors are closing,
when nowhere is a refuge to be found,
my little lamp consumed,
and to the rim my cup is filled,
still you keep pouring,
O yes,
I cannot be but grateful for the Love
You poor abundantly into my Soul.

Categorie

Geplaatst op

Adagio Sostenuto

#AdagioSostenuto (even geduld: de langzame “zwarte” intro is bedoeld) Soms kan “een weinig” meer dan voldoende zijn. Even verpozen in de herfst en vertoeven met Rachmaninoff op de bank van Fleur (2002-2017). Er gebeurt zo goed als niets, net daarom meer dan voldoende: “Als de ziele luistert / spreekt het al een taal dat leeft, / ’t lijzigste gefluister / ook een taal en teken heeft…”, Gezelle. (Het leidmotief van dit adagio werd in 1975 opgepikt door Eric Carmen voor zijn wereldhit “All by Myself”)

Als de ziele luistert
spreekt het al een taal dat leeft,
’t lijzigste gefluister
ook een taal en teken heeft:
blaren van de bomen
kouten met malkaar gezwind,
baren in de stromen
klappen luide en welgezind,
wind en wee en wolken,
wegelen van Gods heiligen voet,
talen en vertolken
’t diep gedoken Woord zo zoet…
als de ziele luistert!

(Guido Gezelle, 1859)

 

Geplaatst op

Bron

Toen ik het water zag wist
ik geen blijf met de tranen
die maar bleven stromen,
een rivier naast de rivier,
alsof een nieuwe bron zomaar ontsprong,
verdriet dat lang in diepe kloven,
krochten en gewelven kronkelde
alsof het water dacht te zijn,
maar toen het plots naast de rivier
dan eindelijk tevoorschijn kwam
bleek het de adem van het leven zelf te zijn,
dat wonderbaarlijk altijd durend kloppen
van een dooraderend bestaan,
zonder begin en zonder einde,
dit weten en dit water samen
zorgen voor een nooit vergeten.

Lourdes, Pizzeria Da Marco, 19-02-2010, 20u30

ps: de bewuste “veer” waarvan sprake in het filmpje valt op 01:23 (!), kijk aandachtig in de rechterbenedenhoek van de video!

Geplaatst op

Gelukswegen

Heart and Soul

En heb je al geteld hoeveel er wegen zijn
die leiden naar geluk?

En heb je al geteld hoeveel er wegen zijn
die je bezingen kan voor je de notenbalken
van dit levenswerk kan componeren?

En heb je al geteld hoeveel ik hou van jou,
hoeveel ik je vertrouw,
hoevele malen ik je zeggen wou: “ik zie je graag”
en zei: “liefste, laten we aan tafel gaan”?

O, heb je al geteld liefste hoevele huizen
ik bewoonde en geen enkel vond
waarin het wonen zo gezellig, zo ontroerend,
zo eenvoudig was als dat van jou?

En heb ik al geteld hoevele malen ik
jouw ogen zag en daarin de brieven las
die je me schreef, die je me dagelijks schrijft
en waarin je telkens weer dezelfde zin herhaalt,
geschreven in dat handschrift dat enkel ik
ontcijferen kan?

O,
te weten dat je bij me bent,
dat je in me bent,
dat ik zo overloop van jou,
wat heeft dat overlopen nog voor zin,
want telkens als ik tel
kom ik weer bij hetzelfde uit:
er zijn drie wegen,
drie wegens slechts:
één weg die leidt naar jou
en één naar mij,
maar de mooiste weg liefste,
de mooiste weg is die
waarop ik nu in blijdschap wandel,
het is de weg van jou en mij

(foto: Sterrennevels “Hart & Ziel” ~ zie: https://nl.wikipedia.org/wiki/Zielnevel)

(voor de huwelijksverjaardag van J. & M., Kortenberg, 2010)

Blog op WordPress.com.
%d bloggers liken dit: