Oblivion

No dream has ever been the same,
they came and went as ocean waves,
horizons took the shape of trees,
the sheets to all their floating leaves,
each time I walked down memory beach,
each wave returned taking the best of me,
the more I begged for repetition, the more
I lost to season’s tidings, tracks washed away,
forgotten words embracing forests, abandoned
children craving for a home, no dream has ever
been the same, but still , when sleep is overtaking,
I wake up to new beginnings, and faintly in between
a scent is left, one wave leaving the nest, the uplift of
a memory looking for shelter, a shoulder for the coming
storm, one womb becoming then the home land of oblivion.

(picture taken @ Wissant, Nord-Pas de Calais, France)

Verjaardag

Als alle woorden zomaar verdampen,
oplossen in zonnestralen, om dan in
wolken nieuwe verhalen te beginnen
die door de wind gelezen, op het gras
geschreven worden, en als ik dan ga
liggen, mijn hart laat rusten, al mijn
verlangens overgeef aan het zachte
strelen van de halmen op mijn huid,
als ik dan adem, word ik opnieuw
geboren, ik zwem in licht, ik denk
niet meer, ik hoor je stem, een nieuwe
taal, een hemels ochtendgloren, alle
tranen dan verdwenen, zonbeschenen,
ik hoef niet meer, als ieder woord
zomaar verdampt dan ben ik opgelost,
gedragen in een dieper weten: zo licht
wist ik het wel, ik was het niet vergeten,
wat door de wind gelezen wordt gaat
nooit verloren, je hoeft het enkel te
vertalen uit het strelen van de halmen
op je huid: welkom, welkom, je bent
de liefde van mijn leven.

Constellation

My soul is ageless as a star,
not yet discovered, but
present for the matching eye,
should you one day then dig
for gold and find my heart,
be gentle, before you reach
be sure, because once opened
it will travel at the speed of light,
and finally, when both unite,
this newborn constellation
will only be for you to recognize.

(picture “Milky Way Galaxy”
> http://halo.wikia.com/wiki/Milky_Way_Galaxy )

Vonk

Er is een vonk die in ons Hart
van Vreugde spreekt en die daar
werd geplant door Handen die
onzichtbaar voor het blote oog
Hun Liefde uitstrooien in rode
regenbogen van eeuwigdurend
Vorstelijk Vuur, er is een Vonk
die wacht op onze handen om
dan samen te ontbranden, er is
een Vonk, die Vuur zal worden,
vlammend van vervuld verlangen,
herinnering aan Handen die in
Voortdurende Aanwezigheid alle
Hoop en alle Liefde dragen, en
daarin het Vuur dat alle tranen
oplost, heelt, genezing brengt,
ons over alle tijden heen tot aan
de Hemelpoorten voert, vervoerd,
tot de ontmoeting met het Ene
enigmakend Vuur, waarin het
Woord wordt opgenomen en
ons spreken dan verstilt tot een
dankbaar gebed van  overgave,
in herkenning van wat altijd
Is, en nog zal Zijn als wij dit
Huis verlaten, er is een Vonk
die in ons Hart van Vreugde
spreekt, een Vonk die  wacht
op onze handen om samen te
ontbranden.

Golvende Bomen

Er is een boom , hij woont tevreden aan het
Zoete  Water, hij vraagt niet om bemind te
worden, hij ademt, wast, en neemt dan af
zoals  een golf, stervend op het zand, soms
rimpelend, dan weer opgejaagd groeiend
op een lentewind, en zo wordt hij bemind,
gewiegd verlangen, heen en weer, gedreven
tot  verstrengeld samensmelten, zo kijkt hij
naar de stappen in zijn sporen, kent de jouwe,
kent de mijne, kent elke zonnestraal die door
zijn takken danst, hij biedt een woning aan
verdwaalden, zelfs de seizoenen geeft hij
onderdak. Er is een boom, hij woont tevreden
aan het Zoete Water, hij kent er elke druppel
van, kent deze  oceaan van duizend tranen,
ziet de zwanen en hij glimlacht zacht, zoals
de maan soms oplicht achter wolken, stelt
geen vragen, zo worden wij bemind, hij kent
jouw liefde, kent de mijne en dan geeft hij
het antwoord,  zoals een golf, die aanspoelt,
en gelijkmatig onze sporen uitwist tot een stil
verenigd zijn.

%d bloggers liken dit: