Zoals met zachte vleugelslag de vogels
over het openende blikveld van al je
dromen drijven , zoals de wolken dan
zich spreiden over al je hoop en onbevangen
antwoorden met helder mededogen, met
alle Liefde die de Moeder Aarde draagt,
zoals je altijd wel geweten hebt maar
even toch vergeten was, niet durfde denken
dat zoveel rijkdom ook voor jou voorhanden
lag, daar nooit verdwenen was, daar steeds
maar voor het grijpen lag, zoals de wind
in al je poriën spreekt, en daar verhalen
wakker maakt die waren ingeslapen, zoals
de Zon iedere nieuwe dag je huid heel
zachtjes vaak beroert, onmerkbaar, maar
je voelt een welgekomen warmte, zoals de zee
de golven draagt, ze meevoert tot waar ze
aan je voeten, de puntjes van je tenen even
kriebelen komen, zo welkom,
zo welkom ben je nu
hier
(afbeelding: © Aleksandra Woldanska)
Boutman 