september 2011 – Pagina 2

september 5, 2011september 5, 2011

Verlossing

Ben ik niet in de wereld,
ik ben misschien wel
van de wereld,
gaan en keren heen en weer
er zal verlossing zijn
wanneer het keerpunt komt
Ingaan uitgaan heen en weer
dit zal verlossing brengen
Deze wereld is de mijne niet
toch ben ik van de wereld
Luister
luister naar de woorden
die verlossing brengen
Vergeet voor eenmaal
dat je in de wereld bent
Want
gaan en keren heen en weer
zal terugkeer brengen
Weet je geborgen
in deze duisternis
en ken het antwoord niet
Want immer zal verlossing
gaan en keren
Verlos je van de woorden
want zij keren slechts
En ga dan keer terug
naar voor je nog met woorden sprak
Ga dan en kijk
en zie vanuit de duisternis
het licht van liefde
dat genezende verlossing brengt

september 3, 2011september 29, 2011

Lectori Salutem

Zoals met zachte vleugelslag de vogels
over het openende blikveld van al je
dromen drijven , zoals de wolken dan
zich spreiden over al je hoop en onbevangen
antwoorden met helder mededogen, met
alle Liefde die de Moeder Aarde draagt,
zoals je altijd wel geweten hebt maar
even toch vergeten was, niet durfde denken
dat zoveel rijkdom ook voor jou voorhanden
lag, daar nooit verdwenen was, daar steeds
maar voor het grijpen lag, zoals de wind
in al je poriën spreekt, en daar verhalen
wakker maakt die waren ingeslapen, zoals
de Zon iedere nieuwe dag je huid heel
zachtjes vaak beroert, onmerkbaar, maar
je voelt een welgekomen warmte, zoals de zee
de golven draagt, ze meevoert tot waar ze
aan je voeten, de puntjes van je tenen even
kriebelen komen, zo welkom,
zo welkom ben je nu
hier

Enclosed I roam from star to star, I travel endlessly, I whisper and my breath unfolds behind me as a vale, a shooting star, a comet on its way and growing, growing with each lightyear passing by, O yes, there is much pleasure in this roaming , it is creation of a Master Plan and still this roaming is continuing, and when from time to time I reach the boundaries of my confinement, I feel a sudden shiver, as if some unseen hand is there to push me back, or could it be the vale behind that keeps on coming back, I wonder. So here I am, inside and out, no matter how the journey goes, there always will be worlds to enter and others then to leave behind, the roaming will continue , on and on, no ending, no beginning, so is the roaming in the Womb of Being, the cavern of His Master’s Plan.