(bij het raadplegen van de I Tjing)
Vandaag bloeit in de tuin het 1000blad,
de bladeren waren niet te tellen,
de kleuren wonderschoon.
Evenzoveel bezoekers proefden
van hun geur zoals een grote 100.
Zij spraken vreemde talen,
het leek wel Babylon,
zij stelden vele vragen,
toch scheen voor allen net dezelfde zon.
Zij plukten allen achteloos een stengel,
bleven met 50 achter,
toen kwam er 1,
en die verzamelde hun vangst.
Met welke vragen bleven zij toen achter?
Welk blad werd toen beschreven,
naar welke kleur ging toen
hun voorkeur uit en
welke geur bleef op hun netvlies branden?
Nochtans zingen zij samen op dezelfde melodie,
drinken zij allen van dezelfde bron.
Zoals vandaag de vissers in het ronde
dansen, als prinsen en prinsessen,
zo sprak ooit Polonius:
“Though this be madness, yet there is method in it”.
Vandaag bloeit in de tuin het 1000blad,
geboeid wordt dan het kijken,
gesluierd de herinnering.
Waarom nog tellen als de som geweten is?
Vandaag bloeit in de tuin dit monument:
gebouwd voor eeuwigheden,
opgetrokken met handen in onzichtbaarheid.
Wij kijken onbegrijpend toe als 1
die weet dat antwoorden nergens te vinden
zijn voor wie oplossend zoekt.
Waarom dan niet verdwijnen in de tuin,
waar nu het 1000blad vertoeft,
waar 1000 vragen wonen als een grote 100,
waar alle stengels eens geteld dit antwoord bieden:
de vrouw staat hier centraal,
en voeding komt als in families banden
helder staan en uitgelicht,
zo groeit verbondenheid.
Vandaag bloeit in de tuin het 1000blad,
het vragen is er klaar,
de Liefde groeiend.
(Het raadplegen van de I Tjing met de stengels van het duizendblad ~Achillea Millefolium~ is één van de oudste methodes om 1 van de 64 hexagrammen een licht te laten schijnen op de gestelde vraag. Daarenboven vereist dit een grote concentratie om de tel niet kwijt te raken. Omdat het hele proces wel wat tijd in beslag neemt (i.t.t. tot het snellere muntjes gooien), is het een zeer geschikte manier van meditatie)
ps: het Engelse intermezzo komt uit Shakespeare, “Hamlet”, Act II, Scene 2