Willen

Wij willen aan de wereld draaien, meester van de schepping zijn,
wolken mennen, zaaien, oogsten, golven temmen, wij willen op
het water lopen, maken, rennen, horizonten drinken, oceanen
bouwen, wij willen ademen en maaien, graaien, laaien, zwelgen
tot de laatste snik, wij willen niet verzadigen maar gulzig scheppen,
wij willen zweven tussen sterren en niet beven, nee niet beven, leven
willen wij, reiken naar de overkant en bruggen bouwen over alle
tranen heen, kan ik verdergaan?
Wij willen aan de wereld draaien, dood versagen, hunkeren, niet
luisteren naar de stemmen van de nacht, wij willen hemel zijn,
tronen , zon en maan zijn, het heen en weer gaan van getijden,
stempels drukken in de verste hoeken, tot ver voorbij kometen,
binnendringen in atomen, volgen, leiden, zal ik verdergaan?
Wij willen aan de wereld draaien, de aarde willen wij aan onze voeten,
wij willen zijn de vleugelslag eroverheen, wij willen wind zijn waarmee
wij dan varen, over en door alle stormen heen en nooit versagen,
alle zeilen bij, wij willen moeder zijn en vader, zoon en dochter,
mensenkind, medestander, tegenstander, overwinnen en op alle vragen
antwoord vinden, zelfs voor de spiegel willen wij niet wijken,
nooit bezwijken, wil ik verdergaan, of vul jij nog  aan, verder willen
of verstillen?

foto: zonsopgang, Dordogne, augustus 2012

ANTILLIA School Project

This Summer of 2012 I finally made a dream come true, a dream I cherished more than 30 years ago (1979) when I started my ‘professional’ life as a secondary school teacher (see “Aboutman“): creating my own school. In August we start with a first “course”/ workshop which also is a holiday on “COINCIDENCE / SYNCHRONICITY / TOEVAL”. We do this at a beautiful & powerful location in Dordogne/Périgord, France from August 3rd to August 10th 2012. Always welcome!
For more info (e.g. on the name of the school), other courses, workshops, holidays etc just go to: ANTILLIA

We hope to welcome you, as a student, as a teacher  or as just YOU in the TIME to come 🙂

Moederschool

Ik droomde van een school,
ik kon de weg niet vinden,
ik droomde van een school,
ik rook de zee, de geur
van groen, van bossen, bergen
en van weiden, ik droomde
van een school, er brandde
altijd Vuur, en rond het Vuur
werd er gedanst, gesprongen
en gezongen, ik droomde van
een school, van vogels, vliegen,
zweven, ik droomde van een
school, met handen die er
zwaaiden, graaiden naar
alle kennis die bijna voorgoed
verloren was gegaan in
de zandkastelen van de vloedlijn,
ik droomde van een school, van
ochtenden, van avonden en
nachten, ik droomde van
een school, van uurwerken
en klokken, van moeders,
vaders, kinderen, van moeders,
O ja, van moeders en vooral
van moeder, die droomde
van een school

ps  > afbeelding > zo zag ik het, de tekening dateert van twee jaar geleden, de woorden erbij kwamen pas nu, en in die flow ook: de eerste cursus en de bijhorende website die de naam draagt van die droomschool/schooldroom: ANTILLIA > “let it flow… let it grow” 🙂

Atlantis

Er is een wereld die onontgonnen
nog te wachten ligt, die ik verliet
in alle onschuld en ontvankelijkheid,
ongeschonden, waarin ik woordeloos
kon groeien, waar ieder ogenblik
ondeelbaar de verwachting droeg
van eeuwigheid.
Er is de wereld waar ik binnenging,
die me ontving en waar ik leerde
spreken in een nieuwe taal die ik
slechts vaagweg kende van hen
die waren teruggekeerd.
Ik wilde proeven van dit oud verhaal
maar vond een spoor dat enkel verder
leidde van de haven waar ik ankerde.
O, dan gooi ik alle trossen los,
verwelkom ik de horizon, de steven
pal gericht op het verdronken land.
Zo keer ik terug, zonder een woord,
maar met een nieuw verhaal.

%d bloggers liken dit: