Zal ik zingen,
zingen over
de tijd die me nog rest,
de zon verlaat haar aardse baan
en geeft zich over aan het Vuur
de tijd die Haar nog rest
de wind waait door het gras
dat voor mijn ogen opent
om mijn handen te ontvangen
de tijd die me nog rest
de naderende zee
verkleint het kijken,
het strand wordt ingenomen
het zand verstrooit zich in de golven
dit ogenblik is heilig
de tijd die me nog rest
glipt weg
vormt omgekeerde kegels
vergaart
de tijd die me nog rest
en ook dit zingen lost zich op
in deze zinderende zondag
die zich met de maan
verzoent
zij zullen samen zinken
in de tijd die hen nog rest
dit is het einde
geen nieuw begin
geen muren rond de uren
de vuren branden
de ziel danst onbestemd
één harteklop
waarin geschreven staat
dit
is de tijd die je nog rest
(“Sun Wave”, Bar à vin, Wissant, bij zonsondergang, zondag 27 september 2015, 19:19)
Boutman 