Vandaag brandde het vuur in 1000voud,
overal likten de vlammen aan de wolken,
de wind wakkerde verlangens aan zoals
opgezweepte golven stranden overspoelen,
ontstoken kaarsen verlichtten gewelven van
de hoop. Woorden werden toevertrouwd
aan rotsen waarop de branding beukte.
Was jij het die ver aan de horizon verzonk
en één werd met het water? Was het jouw
schip dat als een stip verdween, of was het
enkel je mantel die langzaam, langzaam
van je schouders viel? Vlammende tongen
spraken van verre continenten en ongerepte
tuinen waarin de bloemen enkel bloeien
voor een onzichtbaar oog, waarin de lucht
geurt naar onbetredenheid, naar ochtenden
waarop het wakkerworden sterflijk is, zoals
de nacht. Vandaag schitterde het vuur in
1000voud, overal vatten de wolken vlam,
de tijd stond stil, en daarin werd een eeuwigheid
geboren.
(Wil je mee gezellig rond de vuurtafel?
Zie voor de komende Vuur Meetings:
https://www.boutman.com/Moon.htm
ps: gasten brengen ook wat Hout mee 😉
Boutman 