Poetry in Motion
Dat ik de sterren liefheb of de zon
is geen geheim, dat ik de maan bemin,
de schemering, het ochtendgloren,
de zachte wind over de golven:
ik strooi dit alles uit in alle talen,
maar jouw verhaal fluister ik slechts,
het is gedeelde vreugde, een diepe bron
waaruit het water stroomt waarin wij
steeds opnieuw geboren worden.
Op stenen vleugels vliegen wij
de hemel uit, allen, van heinde
en van verre, want wie ik ben
heb ik gekregen van mijn vaders
en mijn moeders die mij zijn
voorgegaan en in hun spoor
draag ik mijn hele zijn, de vraag
waarop wij antwoord willen weten
ligt hierin besloten, het is geen last
op onze schouders maar een bron
die niet vergoten maar dagelijks
gedronken wordt, het is het water
waar mijn kinderen van leven,
de kringloop waarvan wij later
weten: een vogelvlucht zonder
begin en zonder eind
afb: Simplonpas, Zwitserland
Wij willen aan de wereld draaien, meester van de schepping zijn,
wolken mennen, zaaien, oogsten, golven temmen, wij willen op
het water lopen, maken, rennen, horizonten drinken, oceanen
bouwen, wij willen ademen en maaien, graaien, laaien, zwelgen
tot de laatste snik, wij willen niet verzadigen maar gulzig scheppen,
wij willen zweven tussen sterren en niet beven, nee niet beven, leven
willen wij, reiken naar de overkant en bruggen bouwen over alle
tranen heen, kan ik verdergaan?
Wij willen aan de wereld draaien, dood versagen, hunkeren, niet
luisteren naar de stemmen van de nacht, wij willen hemel zijn,
tronen , zon en maan zijn, het heen en weer gaan van getijden,
stempels drukken in de verste hoeken, tot ver voorbij kometen,
binnendringen in atomen, volgen, leiden, zal ik verdergaan?
Wij willen aan de wereld draaien, de aarde willen wij aan onze voeten,
wij willen zijn de vleugelslag eroverheen, wij willen wind zijn waarmee
wij dan varen, over en door alle stormen heen en nooit versagen,
alle zeilen bij, wij willen moeder zijn en vader, zoon en dochter,
mensenkind, medestander, tegenstander, overwinnen en op alle vragen
antwoord vinden, zelfs voor de spiegel willen wij niet wijken,
nooit bezwijken, wil ik verdergaan, of vul jij nog aan, verder willen
of verstillen?
foto: zonsopgang, Dordogne, augustus 2012
August 2012, Dordogne/Périgord France, cradle of Cro Magnon, River Côle
This Summer of 2012 I finally made a dream come true, a dream I cherished more than 30 years ago (1979) when I started my ‘professional’ life as a secondary school teacher (see “Aboutman“): creating my own school. In August we start with a first “course”/ workshop which also is a holiday on “COINCIDENCE / SYNCHRONICITY / TOEVAL”. We do this at a beautiful & powerful location in Dordogne/Périgord, France from August 3rd to August 10th 2012. Always welcome!
For more info (e.g. on the name of the school), other courses, workshops, holidays etc just go to: ANTILLIA
We hope to welcome you, as a student, as a teacher or as just YOU in the TIME to come 🙂
Boutman 